Επιστημονική μελέτη για την εμφάνιση φθαλικών εστέρων στον καφέ και εκτίμηση κινδύνου
Ο καφές, ένα από τα πιο ευρέως καταναλωτικά ποτά στον κόσμο, διατίθεται στο εμπόριο ως σκόνη ή κόκκοι σε διαφορετικούς τύπους συσκευασιών και εκχυλίζεται με διάφορες μεθόδους. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικο περιδικό foods του Mdpi, επικεντρώθηκε στην αξιολόγηση της συγκέντρωσης δύο από τις πιο χρησιμοποιούμενες φθαλικές ενώσεις σε πλαστικά υλικά (δις(2-αιθυλεξυλ)φθαλικός εστέρας (DEHP) και φθαλικός δι-βουτυλεστέρας (DBP)) σε σκόνη καφέ και ροφήματα καφέ για την αξιολόγηση της μετανάστευσής τους από διαφορετικές συσκευασίες και μηχανές. Επιπλέον, εκτιμήθηκαν τα επίπεδα έκθεσης σε αυτούς τους ενδοκρινικούς διαταράκτες σε τακτικούς καταναλωτές καφέ. Να σημειωθεί ότι οι DEHP και DBP κατατάσσονται μεταξύ των πιο τοξικών φθαλικών ενώσεων.
Οι φθαλικοί εστέρες που οομάζονται επίσης εστέρες φθαλικού οξέος (PAE) είναι οργανικά πρόσθετα που χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία πλαστικών ως πλαστικοποιητές που παρέχουν ευελιξία, διαφάνεια και ανθεκτικότητα στα πολυμερή. Ωστόσο, είναι ενδοκρινικοί διαταράκτες λόγω της ικανότητάς τους να αλλάζουν την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή καθώς και να προκαλούν νευροτοξικότητα, γονοτοξικότητα και καρκινογένεση ενώ σύμφωνα με μελέτες, η διατροφή μπορεί να συμβάλλει περισσότερο από το 67% της ανθρώπινης έκθεσης. Ταυτόχρονα και όπως τονίζεται στη μελέτη η αλυσίδα επεξεργασίας του καφέ αποτελείται από διάφορα στάδια, όπως η συγκομιδή, η επεξεργασία, η συσκευασία και η εξαγωγή, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη μετανάστευση των PAE από το περιβάλλον, τη συσκευασία και τα υλικά της μηχανής.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα συσκευασμένης σκόνης/κόκκων καφέ ( n = 60) από διάφορες μορφές συσκευασίας (σάκος πολλαπλών στρώσεων, κασσίτερος αλουμινίου και χάρτινος) και ροφημάτων καφέ ( n = 40) που εξήχθησαν διαφορετικά (από επαγγελματική μηχανή εσπρέσο (PEM), Moka Pot (MP) και οικιακή μηχανή εσπρέσο (HEM)). Ο κίνδυνος λόγω κατανάλωσης καφέ (1-6 φλιτζάνια) αξιολογήθηκε με βάση την ανεκτή ημερήσια πρόσληψη (TDI) και τον αυξητικό κίνδυνο καρκίνου κατά τη διάρκεια της ζωής (ILCR).
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν προέκυψαν σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις DBP και DEHP μεταξύ των διαφορετικών τύπων συσκευασιών (πολυστρωματικές, αλουμινίου και χαρτιού). Ωστόσο υψηλότερα επίπεδα DEHP αναφέρθηκαν στον καφέ που εξάγεται από τις επαγγελματικές μηχανές εσπρέσο PEM από ό,τι σε MP και HEM. Η παρουσία υψηλότερων επιπέδων DEHP στα ροφήματα καφέ από ό,τι στη σκόνη καφέ μπορεί να οφείλεται στην έκπλυση του μέσω των εξαρτημάτων της μηχανής.
Ωστόσο, τα επίπεδα των PAE δεν υπερέβαιναν τα όρια ειδικής μετανάστευσης που έχουν καθοριστεί για τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα και η έκθεση σε PAE από τα ροφήματα καφέ ήταν χαμηλή, δικαιολογώντας τον μικρό κίνδυνο που οφείλεται στην κατανάλωσή του. Κατά συνέπεια, καταλήγει η επιστημονική μελέτη, ο καφές μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές ρόφημα για έκθεση σε ορισμένους εστέρες φθαλικού οξέος (PAE). Ωστόσο οι ερευνητές τονίζουν ότι, η επιλογή της καφετιέρας από τους καταναλωτές θα μπορούσε να βοηθήσει στη μείωση της έκθεσής τους σε PAE που προέρχονται κυρίως από άλλες πηγές.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
